Adoptie vind ik een belangrijk onderwerp om even bij stil te staan. Men denkt er niet altijd aan, maar overal in onze omgeving zal er wel iemand zijn die te maken heeft met adoptie. Ik vind het goed dat er zoiets als adoptie bestaat. Mensen die geen kinderen kunnen krijgen, maar er wel alles zouden voor doen en geven, krijgen zo de kans om toch een gezinnetje uit te breiden.
Ook voor het kind is dit zeker niet slecht. Kinderen die in een milieu vol armoede en geweld leven, zijn beter af bij een warm gezin. Maar dit is niet altijd even makkelijk. Sommige kinderen gaan in hun puberteit op zoek naar hun biologische ouders en vaak kampen ze dan met verwarrende gevoelens. Vragen zoals 'waarom heeft mijn echte mama mij afgestaan?' en 'wat als ik niet geadopdeert was?' komen vaak aan bod bij geadopteerde kinderen.
Wanneer ik zag dat de prijs hiervoor kan oplopen tot 13.000 euro slikte ik toch wel even. Waarom moet dat zo duur zijn? Is dat echt nodig?
Wanneer ik zag dat de prijs hiervoor kan oplopen tot 13.000 euro slikte ik toch wel even. Waarom moet dat zo duur zijn? Is dat echt nodig?Wanneer ik later als KO zal fungeren zal ik ongetwijfeld zeker een keer te maken krijgen met adoptie. Ik vind het belangrijk dat ik hierover dan wat meer informatie krijg van de adoptieouders. Zo kan ik op een gepaste manier reageren als een kleuter hierover iets vraagt. Daarom wil ik ook te weten komen hoe ze dit in het onderwijs aanpakken.
- Ouders: Al van jongs af aan werd er mij uitgelegd wat adoptie juist was. Dit omdat mijn ouders kennissen hadden die kinderen geadopteerd hadden. Toen ik jonger was had ik een heel andere mening dan nu. Dit komt omdat ik nu ouders ben en meer over de dingen nadenk. Vroeger zag ik het als iets moois, nu zie ik dat er veel meer bij komt kijken.
- Kennissen: Vrienden van mij en mijn familie hebben al eens/een aantal keer beroep gedaan op een adoptiebureau. Toen ik jonger was vond ik adoptie niet meer dan iets moois. Zowel het kind als de adoptieouders konden een nieuw en mooi leven beginnen. Naarmate ik ouder werd bekeek ik de zaak groter en anders. Ik zag dat het niet altijd even goed verliep, zeker niet wanneer het adoptiekind de puberteit instapte. Deze ervaringen hebben mij ook een realistische kijk op adoptie gegeven.
- Middelbare school: In het zesde middelbaar had een klasgenoot van mij haar eindwerk gedaan over adoptie. In dat werk stonden ook erg veel ervaringen van personen die geadopteerd zijn. Hieruit kon ik weer eens afleiden dat adoptie niet gemakkelijk is, maar ook dat je van een niet-eigen kind evenveel liefde kan krijgen als van een eigen kind.
