Om een antwoord te krijgen op mijn vraag over hoe ze met adoptie omgaan in het kleuteronderwijs ben ik op zaterdag 14 mei 2011 naar de lagere school getrokken waar ik vroeger zelf op school zat. Deze school bevind zich in Watermaal-Bosvoorde. Hier ben ik met mijn juf Annemie van de derde kleuterklas eens gaan praten.
Zij heeft vorig jaar te maken gehad met een adoptiekindje in haar klas, genaamd Luke. De ouders van Luke hadden dit al van in het begin van het schooljaar meegedeeld aan juf Annemie.
Wanneer de kleuters gingen werken rond het thema verschillende culturen zag juf Annemie hierin haar ideale kans om het onderwerp 'adoptie' eens aan te snijden. De ouders van Luke hadden een boekje bijgehouden over het hele adoptieproces met foto's en vele teksten. Dit mocht Luke zelf voorstellen in de kring. Juf Annemie stond Luke bij bij het vertellen van zijn verhaal. Zij heeft na Luke zijn verhaal met behulp van het boek het begrip adoptie nog eens uitgelegd aan de kleuters. Dit deed ze door te zeggen dat Luke zijn echte mama en papa heel erg ver wonen en niet meer konden zorgen voor Luke, daarom woont Luke nu bij een andere mama en papa.
Juf Annemie vertelde me dat er één kleuter was die het goed begreep omdat haar nichtje ook geadopteerd was, zij vertelde dan ook wat zij hierover wist. Andere kleuters kregen wat schrik en dachten dat hun mama en papa niet hun echte mama en papa waren. Juf Annemie heeft hen uitgelegd dat dit bij hen niet het geval is en dat ze geen schrik moeten hebben.
Luke was naar het schijnt heel erg blij en trots toen hij over zijn boekje mocht vertellen. Het is erg duidelijk dat er bij hem thuis al veel over verteld word en dat hij ook goed op de hoogte is van de feiten.
Die zaterdagavond heb ik gebeld met een kleuterjuf uit Overijse om wat meer te weten te komen over haar visie over adoptie. Zij vind het echter niet noodzakelijk dat er al in de kleuterklas over adoptie wordt gesproken. 'Ik vind dat de kinderen te jong en onwetend zijn om dit onderwerp goed te begrijpen'. In haar klas had ze dit jaar ook te maken gehad met een adoptiekindje, Emma. Emma kwam van Amerika en was blank, vandaar dat het niet meteen opvalt dat ze geadopteerd is aangezien ze ook blanke ouders heeft. Juf Elke vond het dus niet meteen nodig om hier bij stil te staan. Sommige kleuters zouden misschien schrik krijgen volgens haar en zich te veel vragen gaan stellen waar ze toch geen antwoord op weten.
Ik vind dat beide juffen ergens wel gelijk hebben. Ik sluit mij langs een kant wel meer aan bij juf Annemie omdat zij het onderwerp adoptie ook echt is durven aangaan in de kleuterklas. Maar juf Elke vind dit nog veel te vroeg. Men moet er natuurlijk ook rekening mee houden dat de kleuters van juf Elke een jaartje jonger zijn. Juf Elke had wat schrik dat er enkele kleuters schrik gingen krijgen, dit gebeurde bij juf Annemie.
Het is dus van groot belang dat wanneer je dit onderwerp aangaat je er goed over nadenkt hoe je dit gaan aanpakken. Persoonlijk vind ik dat dit nog wat te vroeg is om met 3-jarigen te bespreken, met 5-jarigen zou het volgens mij wel gaan. Maar natuurlijk heeft elk kind een bepaald ontwikkelingsniveau en groei. Sommige kinderen zijn sneller rijp voor zo'n dingen dan andere, sommige zijn hier al geconfronteerd mee geweest doordat adoptie is voorgekomen in hun gezin, familie of bij vrienden.
Uit deze twee gesprekken leer ik ook dat het heel erg belangrijk is dat je het adoptiekind de tijd geeft op school om zich te laten ontplooien. Hem/haar op zijn/haar gemak stellen is erg belangrijk. Het kind moet weten en voelen dat hij de kans heeft of zich te ontwikkelen op zijn manier en het op zijn tempo te laten gaan. Zo gaat het kind zich goed leren en kunnen voelen in de klas, school en thuis en dit is bevorderend voor een goede ontwikkeling.
Bronnen:
- Juf Annemie
- Juf Elke
Geen opmerkingen:
Een reactie posten